Treasure House Talk

 

Artikel over Treasure House

 

ANDER LICHT IN DE ROSSE BUURT

 

In een drukke steeg aan de rand van de Amsterdamse Rosse Buurt bevindt zich een huis met de opvallende naam Treasure House. Als je er binnen komt valt het meteen op dat alles gericht is op gezelschap en creativiteit. Er is een huiskamer, een wc en een keuken en zelfs een binnen-hofje dat wordt gedeeld met de buren. Totaal verschillende mensen, van daklozen tot buurtbewoners, drinken gezellig koffie en thee.

 

Wat brengt deze mensen bij elkaar? Zijn het de twee charmante gastvrouwen, Astrid en Jeannette, waarvan er één een praatje maakt in de huiskamer en de ander buiten staat met de rokende gasten? Is het de gezellige sfeer? Zijn het de gratis thee en koffie met koekjes?

 

Wat meteen opvalt is dat een aantal van de gasten meehelpen met koffie zetten en afwassen. Maar een paar bezoekers kijken nog wat onwennig rond en ik zie aan hun gezichten dat ze het niet vertrouwen. Waarom al die gratis drankjes en koekjes? Wat zit hier achter? Op het eerste gezicht hebben de bezoekers van Treasure House niets gemeen. Maar er is een overeenkomst: mensen die Treasure House bezoeken worden gerespecteerd zoals ze zijn. Of je nu boven de vijftig bent en in een portiek slaapt, of uit Oost Europa bent gekomen voor werk maar het niet konden vinden, of als je de voeling met de rest van de samenleving kwijt omdat je ooit geen nee kon zeggen tegen een verslavende substantie; je wordt er niet op beoordeeld in Treasure House.

 

 

Ik ga zitten voor een praatje met Astrid Bakker, die zelf een succesvolle carrière heeft bij een bedrijf dat handelt in computer systemen, en ze legt meteen uit waarom het vandaag wat minder druk is. Het werd de laatste tijd wel erg vol dus we doen wat minder moeite om gasten uit te nodigen.

 

Wat doen de bezoekers hier, naast gezellig koffie en thee drinken?

 

Allerlei leuke en sociale dingen, zoals kijken naar muziek filmpjes op YouTube. Astrid geniet zichtbaar van het idee. Muziek kan mensen enorm inspireren en leidt vaak tot gesprekken over gevoelens en interesses. Er wordt ook aan schilderkunst gedaan. Een aantal van de resultaten hangen aan de muur. En soms kijken we naar een goede film, zegt Astrid. Eigenlijk doen we wat in de meeste huiskamers normaal is: activiteiten waardoor je elkaar beter leert kennen.

Mensen die echter alleen maar voor een kop koffie komen zijn ook welkom.

 

Wat is jullie motivatie om dit te doen en wat wil je ermee bereiken?

 

Het deels voort uit mijn eigen achtergrond en problemen met drugs. God heeft mij gevonden, net als Gordon in Op Zoek naar God. Ik wil anderen ook de rust en erkenning, die ik zelf ervaar in God, laten proeven.

 

 

Is het een vorm van evangelisatie?

 

Tja, wat is evangelisatie? Hoe God mensen bereikt kun je niet beheersen of forceren. Wij zijn open over onze motivatie open en we zien dat mensen zelf wel vragen gaan stellen. Dus we dringen niets op.

 

Jullie houden Treasure House met z'n tweeën gaande, met de hulp van een aantal gasten. Is dat wel te doen?

 

Nou, de gasten die meehelpen doen het over het algemeen prima! Alhoewel we ook wel eens meegemaakt hebben dat iemand wat eten meebracht en we maar niet vroegen waar het vandaan kwam. Het was waarschijnlijk een geval van vijftig procent goede wil en vijftig procent snelle handjes.

Maar we kunnen zeker hulp gebruiken van mensen die tijd en aandacht willen geven aan onze gasten. Mensen met die enthousiast zijn maar ook toegewijd.

 

Wat kost het allemaal wel niet om dit mogelijk te maken?

 

Verschillende supporters helpen ons om de huur, elektra en stookkosten te betalen. Maar zoeken ook naar andere groepen of organisaties die een raakvlak hebben met wat we doen en de ruimte willen huren voor gebedsbijeenkomsten, kunstzinnige projecten en dingen die op de buurt gericht zijn.Een van de activiteiten die momenteel gaande is wordt gerund door een vrouw van 80. Ze gaat samen met anderen langs prostituees, en maakt afspraken met hen om verder te praten.

 

Hebben jullie regels? Er zal toch wel eens iemand binnenkomen die iets wil stelen of moeilijk doet.

 

De grondregel van Treasure House is: respect hebben voor elkaar. Dat geldt voor de gasten maar ook voor ons. Respect is wederzijds. Soms zie ik, grappig genoeg, mensen die zelf problemen hebben moeite doen om anderen op hun onverantwoordelijke en grensoverschrijdende gedrag te wijzen. Astrid herinnert zich een grappig voorval, Ik hoorde de ene bezoeker de ander bestraffen en zeggen, Dit kun je niet doen in het Jezus huis!

 

Welke mensen komen voornamelijk naar Treasure House?

 

85% Van de gasten is man. Zij komen eerder op straat terecht dan vrouwen. En het is de Rosse Buurt. En we zien vaak ritselaars die snel aan geld willen komen. Veel mensen die dakloos zijn geraakt zitten in het cirkeltje van geen huis, geen werk, geen geld.

 

Proberen jullie de bezoekers terug op de rails te krijgen?

 

Als ze er aan toe zijn om zelf aan oplossingen te werken, met de nodige hulp, dan verwijzen we graag door. Het moet wel hun hun keuze zijn.

 

Dus jullie bieden hulp. Jullie verkondigen geen boodschap.

 

Toch wel. Iedereen is een boodschap. Mensen praten graag over wat hen bezighoudt. Soms gaat dat op een nogal nadrukkelijke manier. En of het nu over geloof in God, samenzweringstheorieën, politieke ideologieën, of hoe je de wereld verbetert gaat, we hebben een duidelijke grens: er wordt niet gepreekt.

 

Wat dan wel?

 

Deel je leven met anderen. Wees die boodschap. Ik doe dat op mijn manier ook. Maar ik heb niet alle antwoorden. Daar ben ik heel open in. Ik wijs naar God, door iets van mijn herstelde leven te laten zien.

 

Amsterdam staat niet bekend als 'christelijk.' Is er een aversie tegen godsdienst onder de mensen of valt het mee?

 

Soms, maar we kijken naar het verhaal erachter. Hoe we allemaal praten is maar de buitenkant. We kennen gasten die wel eens naar een zondagsdienst gaan. Maar het stoort hen als ze moeten luisteren naar preken, er gebeden moet worden voor het eten en als ze het gevoel krijgen als kind behandeld te worden. En dat begrijp ik wel. Je leven opbouwen is een proces. Je leert het door stap voor stap verantwoording te nemen.

 

Maar speelt geloof daar überhaupt een rol in?

 

Ja. Maar op een natuurlijke, geïntegreerde manier. We denken er momenteel wel over om voor gasten die meer willen weten een speciale huis groep te beginnen in Treasure House. Regelmatig een avondje praten, zoeken, overdenken, bespreken wat we in de Bijbel tegenkomen. En luisteren naar elkaar en kijken of we kunnen horen wat God erdoor wil zeggen.

 

 

Is het moeilijk om dit werk te doen?

 

In zekere zin wel. We hebben wel te maken met mensen die kapot zijn en in elk opzicht een nieuw leven nodig hebben. Maar als je gewoon jezelf kunt zijn en iets van je leven kunt delen met hen zul je zien dat er iets gebeurd. Ik denk dat het zonder overgave aan God wel moeilijk is. Je hebt veel geduld nodig.

 

Hoe zie je de nabije toekomst wat betreft Treasure House?

 

Ik hoop dat veel meer mensen het verschil tussen menselijke religie en God zelf gaan onderscheiden. Want ook in dit werk merken we dat mensen niet zozeer een probleem hebben met God maar eerder met wat we van God hebben gemaakt. Mensen zijn geen statistieken. Voor instanties is het natuurlijk ook niet makkelijk. Ze moeten bepaalde regels volgen om hun subsidies te blijven ontvangen. Maar we zien dat persoonlijke aandacht en de uitdaging om iets van jezelf te delen verschil maakt op de lange termijn. Treasure House wil daar aan bijdragen. Dat is het eigenlijk. We bieden mensen die het nu extra nodig hebben een stukje relatie-gericht leven. En we vertrouwen erop - en dat vertrouwen wordt niet beschaamd - dat God daar door werkt.

Treasure House is op zoek naar gemotiveerde vrijwilligers en groepen of organisaties die de ruimte willen huren.